23 აპრილი - წიგნის საერთაშორისო დღე

1923 წელიდან, კატალონიაში მიგელ სერვანტესის გარდაცვალების დღეს, 23 აპრილს კაცები ქალებს ვარდებს ჩუქნიდნენ და მათგან, წიგნებს იღებდნენ საჩუქრად. ხოლო მას შემდეგ, რაც 23 აპრილი უკვე "იუნესკომ", წიგნის საერთაშორისო დღეთ გამოაცხადა, ამ დღის აღნიშვნა თითქმის მთელმა მსოფლიომ დაიწყო. დღე, როცა ქუჩები ახალი თუ ძველი წიგნებით იფინება და კაცობრიობა, კიდევ ერთხელ იწყებს მის აუცილებლობაზე საჯაროდ საუბარს. ახალგაზრდა ლიდერთა კლუბმა ამ დღესთან 
დაკავშირებით გამართა დისკუსიას თემაზე: ”წიგნის კითხვა სასარგებლოა....”

წიგნი — ინფორმაციის მნიშვნელოვანი საშუალება, ცოდნის გავრცელების, განათლებისა და აღზრდის იარაღი. ცოდნის გადაცემის უპირველესი მეთოდი კაცობრიობის ისტორიაში ზეპირი გადაცემა იყო. ძველი ცივილიზებული სახელმწიფოების მეცნიერები ცდილობდნენ ინფორმაციის გადაცემას უფრო სისტემური მეთოდებით — წერილობითი სახით, რამაც პიქტოგრამების, იეროგლიფებისა და ანბანების გაჩენა გამოიწვია. ქაღალდის გაჩენამდე კი ადამიანები წერდნენ ყველაფერზე, რაც ხელთ მოხვდებოდათ — თიხის ფირფიტებზე, კედლებზე, ფოლადის ნაჭრებზე და ხის მერქანზე.
ძველ დროში ჩამოყალიბდა წიგნის კონსტრურების ორგანიზაცია — ფირფიტების ან ფურცლების ერთობლიობა, რომლებიც შეკრული იყო ოზმის ან ბლოკის სახით. XIII საუკუნიდან ევროპაში წიგნის საწარმოებლად უკვე ქაღალდს იყენებდნენ. ქაღალდი პირველად ჩინეთში, ძვ.წ. 105 წელს გაჩნდა. ჩინურ ქაღალდს ბამბუკისგან, თუთის ხის ფოთლებისა და აბრეშუმის ბოჭკოებისგან ამზადებდნენ. VII საუკუნეში არაბები ქაღალდის წარმოებაში უკვე სხვა ნედლეულს იყენებდნენ - ქსოვილსა და ბამბას. ევროპაში ქაღალდი XIV საუკუნეში გავრცელდა.
1629 წელს პირველი ნაბეჭდი ქართული წიგნი გამოვიდა რომში. ეს იყო ქართული ანბანი ლოცვებითურთ და ქართულ-იტალიური ლექსიკონი. მე-18 საუკუნეში თბილისშიც მოეწყო სტამბა და უკვე 1709 წელს დაიბეჭდა "სახარება", "დავითნი", "სამოციქულო" და "ვეფხისტყაოსანი".

2012 წლის ანგარიში

ახალგაზრდა ლიდერთა კლუბი

პედაგოგთა კავშირი  ,,განათლება და სამყაროს“ ბაზაზე 2002 წლიდან ახალგაზრდებისათვის ბევრი საინტერესო პროგრამები ხორციელდება. საკმაოდ დიდ ინტერესს იწვევდა ახალგაზრდული კლუბები, რომელიც თავიდან მხოლოდ „გოგონათა კლუბის“ სახით იყო. ბიჭების დიდი ინტერესის გამო შეიცვალა ფორმატი და შემდეგ ეს კლუბი „ახალგაზრდული კლუბი“ გახდა. 

რადგან 2013 წელი ახალგაზრდობის წლად იქნა საქართველოში გამოცხადებული გადავწყვიტეთ ფორმატის შეცვლა და 1 წელია რაც დაარსდა „ახალგაზრდა ლიდერთა კლუბი“. ის წარმოადგენს მოსწავლე-ახალგაზრდებისაგან დაკომპლექტებულ ჯგუფს, რომელთაც სურთ სამოქალაქო საზოგადოებაში ღირსეული ადგილის დამკვიდრება, სოციალურ-ეკონომიკურ პროცესებში ჩართვა, სამოქალაქო განათლების მიღება, ინტელექტუალირი პოტენციალისა და შემეცნების ზრდა.

კლუბის წევრებად თავდაპირველად შეარჩია გამორჩეული ახალგაზრდები, რომლებიც მანამდეც ღებულობდნენ ორგანიზაციის მიერ განხორციელებულ სხვადასხვა სახის საგანმანათლებლო პროგრამებში მონაწილეობას. ამავე დროს გამოცხადდა კონკურსი და ანკეტირების  მეშვეობით სხვა ახალგაზრდებსაც მიეცათ საშუალება გამხდარიყვნენ კლუბის წევრი. დღეისათვის კლუში 20-მდე აქტიური ახალგაზრდაა გაწევრიანებული.

მათი პირველი შეხვედრები ორგანიზაციული საკითხებით შემოიფარგლებოდა, შეიმუშავეს კლუბის წესდება, მიზნები, შექმნეს კლუბის ლოგო, აირჩიეს სხვადასხვა აქტივობის ლიდერები... შემდეგი შეხვედრები საგანმანათლებლო კუთხით წარიმართა, რაც ტრენინგების, დისკუსიების და დებატების ფორმით მიმდინარეობდა. აქ თავად კლუბის ლიდერებს ეძლეოდათ საშუალება წარმოეჩინათ თავიანთი პოტენციალი და გაეზიარებინა ის კლუბის სხვა წევრებისათვის. სწორედ ამის მაგალითია თამარ კლიმჩუკის მიერ ჩატარებული ტრენინგი: „ლიდერი და მისი თვისებები“, ვანდა გვანცელაძისა და ხათუნა დარჯანიას ინტეგრირებული ტრენინგი: „არავერბალური კომუნიკაცია - სხეულის ენა“, ნათია ნაკაშიძის ტრენინგი: „ადამიანის უფლებები“, სოფიო კუპატაძის ტრენინგი „პოლიტოლოგია და 

პოლიტიკა“. გარდა კლუბის წევრებისა აქ ტრენინგებს მოწვეული ტრენერებიც ატარებენ - ლევან ვეფხვაძე (ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია) - ტრენინგი: „ნაფიცი მსაჯულები“;  იაგო ფასანზე  (საუნჯე) - ტრენინგი „მოხალისეობა“; თეონა ფურცხვანიძე (NIMD) – ტრენინგი: „შშმ პირები“; ნონა შონია (აფხ. განათლების სამინისტრო) – „ძველი სამურზაყანო“; ნუგზარ კოხრეიძე (თაობათა დიალოგი) - ტრენინგი:
„საერთაშორისო კონტაქტები და გაცვლითი პროგრამები“; მერაბ ბარათაშვილი (მაჟორიტარი დეპუტატი) - ტრენინგი: „აქტიური მოქალაქე და ლიდერი“; ნათელა გოგიავა - „ესეების წერის ტქნიკა“; ივლიტა გოგუა - „ადამიანის უფლებები“; ფოთოლა ბენდელიანი (NRC) - ტრენინგების სერია: „ტოლერანტობა“, „ეფექტური კომუნიკაცია“, „მედიაცია“, „კონფლიქტები“, „ჯანსაღი ცხოვრების წესი“, „ტრეფიკინგი“, „გენდერი“, „ძალადობა“, „თანამშრომლობა“,

გაცვლითი პროგრამა

სტუმრად მეზობელ სომხეთში

ყოველი ახალი ურთიერთობა, ახალი ნაცნობობა, დიდ გამოცდილებას გაძლევს, ახალ ქვეყანაში წასვლა კი ყველაზე კარგი შესაძლებლობაა ამ ურთიერთობების დასაწყებად. გეძლევა საშუალება გაიცნო  და დაუმეგობრდე ბევრ სხვადასხვა ხასიათის, რასისა და ეროვნების ადამიანს.

მიხარია, რომ პედაგოგთა კავშირმა „განათლება და სამყარომ“ და მის ბაზაზე არსებულმა ახალგაზრდა ლიდერთა კლუბმა, მომცა საშუალება ახალი ემოციებით და შთაბეჭდილებებით გამემრავალფეროვნებინა ჩემი ცხოვრება.

გზა ქუთაისიდან ერევნამდე გრძელი და დამღლელი იყო.  პირველად მივდიოდი ერევანში და ყველაფერს განსაკუთრებული ინტერესით ვაკვირდებოდი. ერევანი ნაცრისფერი და ერთფეროვანი ქალაქი მომეჩვენა, ძირითადად ქვით ნაშენები. მეგობარმა მისტიურ ქალაქს შეადარა, სადღაც თითქოს მეც ვეთანხმები... ეს იყო პირველი შთაბეჭდილებები, როცა რამდენჯერმე გავიარე ქალაქის ქუჩემში, შეხედულებები  მეტ–ნაკლებად  შემეცვალა, მაგრამ უკმაყოფილების გრძნობა დამრჩა, დროის სიმცირის გამო, ვერ შევიგრძენი ქალაქი, უკეთ შესაგრძნობად კიდევ სიამოვნებით წავიდოდი.

 მიუხედავად იმისა, რომ პირველად არ გავდიოდი საზღვარგარეთ, ერევანში წასასვლელად მაინც განსაკუთრებულად ვემზადებოდი და ვნერვიულობდი,  ევროპის 11 ქვეყანის წარმომადგენლების წინაშე (საქართველოდან, სომხეთიდან, უკრაინიდან, ბელორუსიიდან, იტალიიდან, საბერძნეთიდან, ლატვიიდან, საფრანგეთიდან, გერმანიიდან, ფინეთიდან და მოლდოვიდან), სხვა ქართველებთან ერთად უნდა წარმედგინა ჩვენი სამშობლო, თემა „კეთილის ბოროტზე გამარჯვება“ იყო.

თამბაქო, მისი ისტორია და მავნებლობა

 თამბაქო თავდაპირველად სამხრეთ ამერიკაში მცხოვრებმა მაიას ტომის ხალხმა აღმოაჩინა და დააგემოვნა. ისინი დაქუცმაცებულ თამბაქოს ამავე მცენარის ფოთლებში ახვევდნენ და რელიგიურ დღესასწაულებზე ეწეოდნენ.

“ამერიკის აღმოჩენდამდე, – წერდა ერთ-ერთი ისტორიკოსი,- თამბაქოს შესახებ არავითარი ცნობები არ არსებობდა. პირველად აბორიგენებმა თამბაქო კოლუმბს შესთავაზეს”.

თამბაქოს დიდი ფოთლები და სურნელოვანი ყვავილები აქვს. მისი სამოცამდე სახეობა არსებობს და მათგან მხოლოდ ორია ძირითადი _ ნიკოტინიანი ტობაკუ და ნიკოტინიანი რუსტიკა. პირველის სამშობლო სამხრეთ ამერიკაა, თუმცა დღეს მსოფლიოს ასზე მეტ ქვეყანაშია კულტივირებული. ნიკოტინიანი რუსტიკა კი ძირითადად ინდოეთსა და ჩრდილოეთ ამერიკის აღმოსავლეთში ხარობს.

თამბაქო ევროპას კოლუმბმა გააცნო. იგი ამერიკიდან ევროპაში XV საუკუნის ბოლოსა და XVI საუკუნის დასაწყისში შემოიტანეს. პირველად დეკორატიულ და სამკურნალო მცენაედ მოაშენეს. რუსეთში თამბაქო XVII საუკუნის დასაწყისში გავრცელდა. საქართველოში კი XVII საუკუნის ბოლოს და XVIII საუკუნის დასაწყისში შემოიტანეს. ეს გახლდათ დაბალი ხარისხის წეკო. მაღალხარისხიანი თამბაქო კი XIX საუკუნის პირველ ნახევარში გავრცელდა.

პირველად კოლუმბმა თამბაქო საფრანგეთში შეიტანა. მსუბუქი ყოფაქცევის ფრანგი ქალები აღმოჩნდნენ პირველები, რომლებმაც სიგარეტი დააგემოვნეს. სწორედ თამბაქოს ექსპორტმა გადაარჩინა ჯეიმსტაუნი, მკვიდრი ინგლისელებით დასახლებული პირველი ქლაქი ჩრდილოეთ ამერიკაში. კოლუმბი ფრანგებს მოუყვა, როგორ დახვდნენ აბორიგენები თამბაქოს ფოთლებით ხელში.

თამბაქოს ისტორია კიდევ ორ სახელთანაა დაკავშირებული. პირველი, როდრიგო დეჯირეზი, ღარიბი ახალგაზრდა იყო. თამბაქოს წევა ევროპაში პირველმა მან დაიწყო. როდესაც პორტუგალიის სამღვდელოებამ დაინახა, როგორ უშვებდა კვამლს როდრიგო ცხვირ-პირიდან, ეშმაკეულად ჩათვალა. ის დააპატიმრეს და მხოლოდ შვიდი წლის შემდეგ გაანთავისუფლეს. ამ ხნის განმავლობაში მას ბევრმა მიბაძა, თუმცა ოფიციალურად თამბაქოს წევა კიდევ დიდხანს იყო აკრძალული. მხოლოდ 1691 წლიდან დაიწყო მისი ოფიციალურად გატანა მთელ ევროპაში.

მეორე ადამიანი, რომლის სახელთანაც თამბაქო ასოცირდება, ფრანგი ჟან ნიკო გახლავთ. იგი საფრანგეთის სამეფო კარმა ქორწილის ორგანიზებისთვის ლისაბონში გაგზავნა. სწორედ იქ შეიტყო მან თამბაქოს სამკურნალო თვისებების შესახებ და მცენარე დედოფალ ეკატერინე მედიჩის გაუგზავნა, რომელსაც შაკიკი სტანჯავდა. თამბაქომ დედოფალს შვება მოჰგვარა. ამის შემდეგ ეს მოსაწევი საფრანგეთშიც პოპულარული გახდა.

საახალწლო სამზადისი ლიდერთა კლუბში

ახალგაზრდა ლიდერებმა ახალი წლის მოახლოვებასთან ერთდ საახალწლოდ მორთეს სამუშაო გარემო. განიხილეს რამდენიმე აქტუალური საკითხი და შეაჯამეს გასული წელი, დაისახეს სამომავლო გეგმებიც.

გადაწყვეტილების მიღება

ნებისმიერი გადაწყვეტილების მიღებისას, პიროვნებას ასარჩევად სულ მცირე ორი შესაძლო ვარიანტი აქვს. რაც უფრო მეტი ვარიანტია ასარჩევად, მით უფრო მეტია კარგი გადაწყვეტილების მიღების ალბათობა.

არ არსებობს გადაწყვეტილება შედეგის გარეშე. გადაწყვეტილების შედეგი არის ჩვენი არჩევანის ზეგავლენა ჩვენსა და სხვა ადამიანების ცხოვრებაზე. ზოგჯერ სრულიად უმნიშვნელო გადაწყვეტილებას ძალიან მნიშვნელოვანი შედეგები მოჰყვება.შედეგი შეიზლება იყოს დადებითი ან უარყოფითი.

პიროვნების არჩევანმა შეიძლება გარკვეული ზეგავლენა მოახდინოს როგორც ერთი კონკრეტული ადამიანის ცხოვრებაზე, ისე - ადამიანთა ჯგუფზე, ან მთლიანად საზოგადოებაზე. რადგან პიროვნებას გააჩნია თავისუფალი ნება, ის ყოველთვის პასუხისმგებელია საკუთარი გადაწყვეტილების შედეგებზე.

ჯგუფური გადაწყვეტილება - პირადი გადაწყვეტილება

ზოგჯერ გადწყვეტილების მიღების შემდეგ თავს ამგვარად ვიმართლებთ: „ეს ჩემი გადაწყვეტილება არ არის, ერთად გადავწყვიტეთ, მე უბრალოდ ერთი ვიყავი ათ ადამიანს შორის“ ან „როგორ ვეტყოდი უარს, ის ხომ ჩემზე უფროსი და გამოცდილია, შესაბამისად ეს მისი გადაწყვეტილებაა, ჩემი - არა“

ნებისმიერი გადაწყვეტილება, თუნდაც ‘ასკაციან’ ჯგუფში ან სხვისი ზეგავლენით მიღებული, არ არის თქვენი პირადი გადაწყვეტილება. პირადი გადაწყვეტილება კი ყოველთვის გულისხმობს პირად პასუხისმგებლობას ამ გადაწყვეტილების შედეგზე.

ერთ-ერთი განმარტების თანახმად, დილემა არის სიტუაცია, როდესაც ადამიანს უწევს

სახელმწიფო

13 დეკემბერს ახალგაზრდა ლიდერთა კლუბში  ჩატარდა ტრენინგ–სემინარი, რომლის ტრენინგ მოდული გახლდათ შემდეგი :

1)პილიტიკური ხელისუფლება

2)სახელმწიფო, როგორც ძირითადი პოლიტიკური ინსტიტუტი

3)სახელმწიფო მონარქიის ფორმები

4)სახელმწიფო ცნებები

5) მმართველობის ფორმები

6)ერთობრივი თვისებები . 

აღსანიშნავია, რომ ტრენინგი წარიმართა ძალიან საინტერესოდ, გაიმართა დისკუსია, საქართველოში არსებული კონკრეტული პრობლემების ჭრილში. ხაზი გაესვა,  როგორც პრობლემის დადებით, ასევე უარყოფით მხარეს . 

ტრენერი - სოფიო კუპატაძე (ამავე კლიბის ლიდერი) გამოირჩეოდა